İK Blog Yazıları

Günümüzün iş ve yaşam alanı güncesi durumunda olan yetkinlik-yeteneklilik ve dolayısıyla yetenek yönetimi konusunda hemen hemen her gün yeni araştırmalar ve çalışmalara ilişkin paylaşımlara rastlamak mümkün.

Ailemizde, arkadaşlıklarımızda, aşk yaşamımızda, iç dünyamızda hep en temel şeyi istiyoruz ve tüm çabalarımız aslında hep bu payda üzerinde. Evet, mutlu olmaktan söz ediyorum.

Kadın erkek ilişkilerini tam olarak anlamak ve bu konuda kesin kurallar koymak neredeyse imkansız. O kadar göreceli ve o kadar çok farklı faktörler etkili oluyor ki...

Küresel dünyamız zor zamanlardan geçiyor. Ülkemiz de bu yutulması zor lokmadan payını alıyor kuşkusuz. Global kriz canavarı, şimdiden binlerce çalışana dişlerini geçirdi bile.

Kendine benzemeyeni dışlama alışkanlığı yaygın olan toplumumuzda aslında hep hayalimizdir Nazım Hikmet'in dizeleri; "Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine"...

Beceri, yetenek ve yetkinlik. Bu cümlenin bütünüyle bugün gerek iş yaşamında gerekse diğer alanlarda çokça üzerinde durulduğu muhakkak.

Bir süredir izlemek istediğim bir filmi geçenlerde izleme fırsatı buldum. Belçika yapımı olan filmin ismi, "İki Gün ve Bir Gece" (Deux jours, une nuit).

İster iş, ister özel hayatımızda hemen hemen her gün irili ufaklı yeni girişimlerimiz, projelerimiz oluyor. Hiç düşündünüz mü kesinlikle başarılı olacağını öngörüdüğünüz bir girişim veya projenizin neden başarısız olduğunu?

Yaşamımız seçimlerden ibaret. Bilinç düzeyinde öğrendiklerimizi adım adım ve kararlı bir şekilde yaşama geçirmek, uygulamak da önemli ve değerli bir seçim.

İş mülakatlarında insanların "mutlaka sorulan sorulara verilebilecek en güzel yanıtlar" vs. gibi başlıklarla sunulan gazete makalelerindeki cevapları ezberlemesinden öte kendini tanıması en gerekendir.

Aklımızın bazı şeyleri daha yeni yeni algılamaya başladığı dönemlerde zihnimize dayatmalarda bulunmaya başlarlar. Bizim neler düşündüğümüzden çok, kendi doğrularını bize empoze etmeye odaklanırlar.

Kariyer içerisinde başarıya yoğunlaşmak ve ileriye doğru bakmak en önemli şey olarak görülür. Halbuki tek başına çok yetersizdir ve sadece sonuca yoğunlaşırsanız yolunuz üzerindeki birçok engeli göremezsiniz.