İK Blog

Özgeçmiş yazmak kariyerinin hangi aşamasında olursa olsun, hemen hemen bütün profesyonellerin büyük sıkıntı duydukları konulardan biri. Peki insanın kendisine ait bilgileri bir kağıda dökmesi neden bu kadar zor?

CV'yi parlatın cilalayın cillop gibi olsun öyle iş başvurusu yapın diyoruz diye bazı yanlış anlaşılmalar da olmuyor değil. Mesela kaş yaparken göz çıkarılabilir, ufak bir botox yaptırma hevesiyle başlayıp aşağıdaki gibi bir faciayla sonuçlanabilir.

Tecrübeleriniz ve eğitiminiz ne kadar kaliteli olursa olsun ya da ne kadar iyi bir çalışan olursanız olun yeni işinizle aranızda birkaç kağıt parçası kadar ince bir çizgi vardır.

Ne çektik be şu özgeçmişten!? demek kolay. Önemli olan, sorumlusu olduğumuz bazı görevlerimizden de keyif almayı deneyimlemek. Bence hayalimize ve mutlu bir kariyere ulaşmak için buna değer.

İşverenler artık özgeçmişte yazılı her yabancı ismi avantaj kabul edip alkışlamıyor. MIT, Cambridge veya muadili bir belge götürmüyor iseniz, o eğitimin ülkemizde karşılığı var mı, kurumun prestiji nedir hepsini sorguluyorlar, sorgulamalılar da.

Çalışma hayatının sarp ve çetin kayalıklarından hiç birimiz güle oynaya geçmiyoruz bunun farkındayım. Ama hadi biraz sakin olmayı deneyelim.

Bir işe başlamanın en önemli kısmı, o işi yapabileceğimizi hayal etmektir. İnsanoğlu Jules Verne’in Aya Seyehat‘ini okumasaydı, aya gitmeyi hiç başaramayabilirdi.

Ülkede işsizlik tavan yaparken, şirketler nitelikli personel bulmakta güçlük çekiyor. Çözümün eğitimden geçtiği konusunda herkes hemfikir. Fakat sanırım bir noktayı gözden kaçırıyoruz.